Tybet
wg. Małej Encyklopedii Powszechnej PWN z 1975 r.

TYBET - region autonomiczny w zach Chinach; 1.2 mln km2, 1.2 mln mieszk. (1970); ośr. adm Lhasa; zajmuje pd. i zach. część Wyż. Tybetańskiej; w dolinach rzek uprawa ziemi; koczownicza hodowla jaków, owiec i kóz; myślistwo; rozwinięte rzemiosło (gł. dywany), przemysł skórz., wydobycie węgla kam., elektrownie wodne.

Zjednoczony w VII w., wpływy chiń., w VIII w. lamaizm (buddyzm tybetański); w XIII w. podbity przez mong. wojska Kubiłaja; od XIV w. wzrost polit. znaczenia lamaizmu, od XVII w. dalajlama - faktycznym władcą państwa; od XVIII w. zależny od Chin; od 1904 próby penetracji bryt.; 1951 przyłączony - na podstawie "układu o pokojowym wyzwoleniu T." - do ChRL; 1959 antychiń. powstanie (stłumione); od 1965 region autonomiczny (organem wykonawczym - Komitet Lud.)

Warto przeczytać teraz notatkę o Tybecie z Podręcznego Słownika Geograficznego z 1927 r.

Powrót do menu Historia     Powrót do strony głównej